ЛIыгу зиIэр зыокIэ, охъурэп
Андрей ыкъоу Николай Силантьевыр къалэу Мыекъуапэ 1922-рэ илъэсым къыщыхъугъ. Я 8-рэ къэлэ еджапIэм щеджэщтыгъ. Ятэ пасэу лIагъэ ыкIи кIалэм ыплIэIу зэкIэ унэгъо Iофышхор тегъэкIагъэ хъугъагъэ. Заом ыпаIоу псэолъэшI комбинатым Iутыгъ. Гъэмафэм 1941-рэ илъэсым дзэм ащагъ.
Хэгъэгу зэошхом илъэхъан Темыр Кавказым, Украинэм, Къырым ащызэуагъ, Сапун-Iуашъхьэр ыкIи Севастополь пыим къыIэпыхыжьыгъэнхэм ахэлэжьагъ. Зэо гъэхъагъэхэм апаекIэ Жъогъо Плъыжьым иорден ыкIи Щытхъум иорденэу я III-рэ шъуашэ зиIэр къыратыгъэх. ПлIэ заом къыщауIагъ, зэрэхъужьэу фронтым Iухьажьыщтыгъ. Мэздэгу къыщегъэжьагъэу Берлин нэсэу Н. Силантьевым изэо гъогу зикъудыигъ.
Гъэтхапэм и 3-м, 1945-рэ илъэсым Восточнэ Пруссием, псэупIэ чIыпIэу Хермсдорф дэжь, зыщызыгъэпытагъэхэ фашистыдзэхэр пхырычыгъэнхэ фэягъэ. Ротэм ипарторгэу, щэрыо полкэу Александр Невскэм иорден зиIэм ищэрыо дивизиеу N 2-м иотделение икомандирэу Н. А. Силантьевым макъэ къызэратэу пстэуми апэу зыкъиIэти, идзэкIолIхэр зэо плъырым хэтхэу атакэм ыщагъэх. Ахэр пыир зыдэлъ траншеихэм якIухи, IэпшъэзаокIэ атекIуагъэх. А чIыпIэм отделением икомандирэу Н. Силантьевым гу къызлъаримыгъатэу пый пулеметым кIэрыцуахъуи гранатэмкIэ къэмыхъыежьынэу ышIыгъ, тидзэкIолIхэм гъогури къафызэIуихыгъагъ.
Зэошхо хьылъэм бэ щыфыкъуагъэр — командирыри, зэкIэ ротэм иофицерхэри. Джащыгъум парторгэу Н. А. Силантьевым командованиер ежьым ыштагъ. Iушыгъэ IэпкIэ-лъэпкIагъэкIэ ротэр пыим ыкIыб ыщи, ащкIэ къикIыхэзэ, пый артиллерием утынхэр къырахынхэу аублагъ. Ащ ишIуагъэкIэ орудиищрэ, минометхэмрэ къызIэкIагъэхьагъэх. ЧырбыщышI заводри къаIапахыжьи, фашистхэр ухъумапIэ ямыIэжьэу къагъэнагъэх. Пыир зыкъэшIэжьыгъо рамыгъафэу, тидзэхэр псынкIэу Хермсдорф ыкIыбкIэ къикIыхи, нэмыцхэм языкъэухъумэжьыпIэ чIыпIэу мэхьанэшхо зиIагъэр агъэтэкъуагъ. Мы заом Силантьевыр къыщауIагъ, ау пыир зэхагъэтэкъофэ зэуапIэр ащ къыбгынагъэп.
Мыекъуапэ икIэлэпIугъэ бланэ нэмыц дзэкIолIитф ышъхьэкIэ ыгъэкIодыгъ.
Дзэ гъэзетэу «В атаку» зыфиIоу гъэтхапэм и 17-м, 1945-рэ илъэсым къыдэкIыгъэм къытхыщтыгъ:
Никто не подумал бы, пожалуй, Что сила такая живет В простом и застенчивом малом, В груди неширокой его. Родная и полная жизни За ним незабвенная ширь. На прусской земле за Отчизну Дерется с врагом богатырь. Чтоб славили мы вкруговую И знали бы млад или стар Силантьева хватку крутую, Его богатырский удар.
ЛIыгъэу, псэемыблэжьныгъэу къыхэфагъэмэ апае, мэлылъфэгъум и 19-м, 1945-рэ илъэсым, Адыгэ хэкум икъэлэ шъхьаIэу Мыекъуапэ илIыхъужъ- дзэкIолIэу Николай Силантьевым «Советскэ Союзым и ЛIыхъужъ» зыфиIорэ цIэ лъапIэр къыфагъэшъошагъ.
Хэгъэгу зэошхом икIэух зэрэхэлэжьагъэм пае гвардием истаршинау Силантьевым Хэгъэгу зэошхом иорденэу я II-рэ шъуашэ зиIэр къыратыгъ.
Гъэмафэм, 1945-рэ илъэсым Москва ТекIоныгъэм ипарадэу щыкIуагъэм я 3-рэ зэхэт Белорусскэ фронтым исатыр хэтэу заом щыпсыхьэгъэ коммунистэу Николай Силантьевыр къырыкIуагъ, ащ ыбгъэгу Дышъэ Жъуагъор, зэо ордени 4-р ыкIи медалыбэр къыщышIэтыщтыгъэх.
ТекIоныгъэр къызыдах ужым старшинау Н. А. Силантьевыр игупсэ хэку къэкIожьыгъ, Мыекъуапэ щыпсэугъ. Илъэсыбэрэ щысэтехыпIэу Мыекъопэ мэзкомбинатым, ыужым псэолъэшI объединениеу «Зэкъошныгъэм» Iоф ащишIагъ. IофшIэнми щыпэрытыгъ, медальхэр мэфэкI зэфэшъхьафхэмкIэ къылэжьыгъэх. Пенсием зэкIом, лIэужхэр патриотхэу пIугъэнхэмкIэ Iофышхо ышIагъ — еджапIэхэм, къалэм дэт предприятиехэм ащыIэщтыгъ, изэо гукъэкIыжьхэмкIэ адэгуащэщтыгъ, мамырныгъэм илъэпIагъэ кIигъэтхъыщтыгъ.
Мамырыкъо Нуриет.