ЗыфасIорэр, хэти ебгъэшIэжьын имыщы­кIагъэу, ини цIыкIуи зэфэдэу якIасэу, зиусэ жъынч шъабэхэр, зипшысэ шIагъохэр, по­вестьхэр ыкIи усэкIэ тхыгъэ романэу «Евгений Онегиныр», мыхэм анэмыкIхэри зикъэлэмыпэ къыпыкIыгъэу, лъэпкъыбэм зэдыряе усакIоу Александр Сергеевич Пушкиныр ары. Къызыхъугъэр мыгъэ илъэс 226-рэ мэхъу, ау ежь усакIор жъы хъурэп, игупшысэкIэ ренэу тигъуазэу, къытхигъахъоу къыдгот.
Зэфагъэр, къэбзагъэр, мамырныгъэр хэтрэ цIыф лъэпкъкIи анахь мэхьанэ зиIэу зэрэщытхэр зэкIэ ипоэзие ыкIи ипрозэ зэфэдэу ащыкIэгъэтхъыгъ. А. С. Пушкиныр сыд фэдэрэ уахъти лъэхъани яусэкIошхоу къэнэжьы, игу­пшысэ — мыкIодырэ гушъхьэгъомыл.
Мы мафэм Адыгеим и Лъэпкъ театрэ ыпа­шъхьэ усакIом исаугъэтэу щагъэуцугъэм дэжь цIыфыбэ къыщызэIокIэ. Ахэр гъашIэ зыгъэшIэгъэ литератор-шIэныгъэлэжьхэр, А. С. Пушкиным итворчествэ зикIасэхэр, къэлэ интеллигенцием щыщхэр ыкIи кIэлэеджакIохэр, сабыйхэр ары. АгукIэ ашIоигъоу, ыгъатхъэхэу, Александр Сергеевич Пушкиным иусэхэм, ытхы­гъэхэм къахэхыгъэ пычыгъохэм IупкIэу къяджэх, «Опсэу!» раIо тикIэсэ усакIом.
Мамырыкъо Нуриет.